Dag 7
Door: Christianne
Blijf op de hoogte en volg Christianne
04 Februari 2015 | Madagascar, Toamasina
Gisteren was weer een bijzondere dag. Ik ben de dag begonnen in de pre school. Dit is de klas van Olivia met nog 4 andere meisjes. Ik mocht wat helpen en spelen met de kinderen. Erg leuk om de kinderen zo bezig te zien met elkaar. Om 10 uur is Arco naar de operatiekamer gegaan om daar een operatie mee te maken, ik zag dat niet zitten dus ben niet mee geweest. Er werd een jongen van 18 geopereerd.
Hij had ter hoogte van zijn borstbeen een grote vetbult zo groot als een tennisbal en die werd vakkundig verwijderd. Erg leuk om een keer mee te maken, want in Nederland zou een leek nooit die kans krijgen.
S'middags moest er nog een klusje gedaan worden. Het zoeklicht moet gerepareerd worden boven op het dak van het schip. We hebben het samen gefixt met een prachtig uitzicht en op een plek waar niet iedereen komt. Om half 6 zijn we met een groepje naar de kinderafdeling van een locaal ziekenhuis om daar met kinderen te spelen, ze te bemoedigen en voor ze te bidden. Zo bijzonder om die kinderen zo dankbaar te zien met een ballon en bellenblaas. Voor elke kind hadden we ook een klein knuffeltje zo leuk!. Maar je voelt je ook zo machteloos je kan niks doen voor deze kinderen het zijn uitzichtloze situaties. Het enige wat wij kunnen doen is ze een beetje opvrolijken en natuurlijk voor deze kinderen in gebed gaan. Heel bijzonder om dit mee te maken.
Hij had ter hoogte van zijn borstbeen een grote vetbult zo groot als een tennisbal en die werd vakkundig verwijderd. Erg leuk om een keer mee te maken, want in Nederland zou een leek nooit die kans krijgen.
S'middags moest er nog een klusje gedaan worden. Het zoeklicht moet gerepareerd worden boven op het dak van het schip. We hebben het samen gefixt met een prachtig uitzicht en op een plek waar niet iedereen komt. Om half 6 zijn we met een groepje naar de kinderafdeling van een locaal ziekenhuis om daar met kinderen te spelen, ze te bemoedigen en voor ze te bidden. Zo bijzonder om die kinderen zo dankbaar te zien met een ballon en bellenblaas. Voor elke kind hadden we ook een klein knuffeltje zo leuk!. Maar je voelt je ook zo machteloos je kan niks doen voor deze kinderen het zijn uitzichtloze situaties. Het enige wat wij kunnen doen is ze een beetje opvrolijken en natuurlijk voor deze kinderen in gebed gaan. Heel bijzonder om dit mee te maken.
-
04 Februari 2015 - 09:06
Henny:
Hallo Arco en Christianne,
Leuk om jullie verslag te lezen. Wat is er veel ellende in de wereld als je jullie verhaal leest schiet dankbaarheid tekort dat wij in het rijke westen wonen. Wat hebben wij dan nog te klagen niets toch!!!! We wensen jullie nog een paar fijne dagen. Het gaat zo snel wat zijn 10 dagen nu helemaal. Doe de groeten aan de Blommetjes van ons.
Groeten Bert en Henny
-
04 Februari 2015 - 12:34
(O)pa En (o)ma Ambachtsheer.:
Hallo Arco en Christianne,
Wat een belevenis moet dit voor jullie zijn! Als we naar de foto's kijken doet dat heel veel met je gevoel! We wensen jullie nog goede momenten toe en een veilige reis naar Nederland. Groetjes ook aan Corne en Petra.
De Ambachtsheertjes van Jupiter.j -
04 Februari 2015 - 16:49
Oma Boon:
Hoi Arco en Christianne
Het is steeds weer leuk om je verslag te lezen Christianne.
Wat is het mooi wat jullie allemaal meemaken.
Arco kan zo assisteren in de operatie kamer.
Het is alweer bijna tijd om te vertrekkken.wat gaat het snel.
Jullie zijn daar niet voor niets geweeest,en kun je terug zien
Op een goede en gezegende tijd.
Willen jullie Corné en Petra en kinderen ook onze hartelijke groeten over brengen
En Gods zegen en hulp toewensen in alle dingen.
Wij wensen jullie morgen een heel goede reis terug naar huis.
Liefs van (o)pa en (o)ma Boon.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
